Ο σκοπός των προτύπων είναι να πετύχουν ένα κατάλληλο επίπεδο ασφάλειας του χρήστη κατά τη διάρκεια χρήσης του εξοπλισμού και παραμονή του γύρω από αυτόν. Ιδιαίτερα τα πρότυπα της σειράς EN1176 που αφορούν παιχνιδότοπους, προωθούν δραστηριότητες και γνωρίσματα του παιδοχώρου, που ωφελούν τα παιδιά, παρέχοντας τους πολύτιμες εμπειρίες και βοηθώντας τα να αντιμετωπίζουν καταστάσεις εκτός του χώρου παιχνιδιού.



Η JoyMachine συνεργάζεται με φορείς πιστοποίησης και διενεργεί :

- Αρχικό έλεγχο της χωροθέτησης και σχεδιασμού των παιδικών χαρών καθώς και έλεγχο των υλικών / εξαρτημάτων των παιχνιδοκατασκευών.
- Τις απαιτούμενες από τα πρότυπα δοκιμές και τους απαραίτητους ελέγχους των εξοπλισμών και των δαπέδων.
- Περιοδικό έλεγχο των υφιστάμενων παιδικών χαρών για την διαπίστωση της τήρησης του επιπέδου ασφάλειας .

Η επιλογή των υλικών και η χρήση τους θα πρέπει να είναι σύμφωνη με τα ισχύοντα σχετικά Ευρωπαϊκά Πρότυπα. Επίσης θα πρέπει να ληφθεί υπόψη η τελική διάθεση του υλικού ή της ουσίας σε σχέση με το πιθανό κίνδυνο για το περιβάλλον.

ΕΥΦΛΕΚΤΟΤΗΤΑ
Υλικά γνωστά για την ιδιότητα τους να δημιουργούν επιφανειακή ανάφλεξη δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται.

ΞΥΛΕΙΑ ΚΑΙ ΠΡΟΙΟΝΤΑ ΞΥΛΕΊΑΣ
Τα ξύλινα μέρη θα πρέπει να σχεδιάζονται με τέτοιο τρόπο ώστε να εξασφαλίζεται η αποστράγγιση και να αποφεύγεται η συσσώρευση νερού. Προσοχή επίσης θα πρέπει να δοθεί και σε άλλους παράγοντες που μπορεί να είναι ακατάλληλοι όπως δημιουργία ακίδων, ύπαρξη δηλητηρίου κ.α.

ΜΕΤΑΛΛΑ
Τα μεταλλικά μέρη θα πρέπει να προστατεύονται από τις ατμοσφαιρικές συνθήκες και τη διάβρωση.

ΣΥΝΘΕΤΙΚΑ
H υπερβολική φθορά της επικάλυψης των προϊόντων GRP (πλαστικά ενισχυμένα με υαλονήματα) θα πρέπει να αναγνωρίζεται, ώστε να προστατεύεται ο χρήστης πριν εκτεθεί στα υαλονήματα.

ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΕΣ ΟΥΣΙΕΣ
Δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται επικίνδυνες ουσίες σε εξοπλισμό παιχνιδότοπων με τρόπο τέτοιο που να προκαλούν δυσμενείς επιπτώσεις στην υγεία των χρηστών.

Εφίσταται η προσοχή στις διατάξεις της Ευρωπαϊκής οδηγίας Επικίνδυνων Ουσιών 76/769/ΕΕ και των διαδοχικών τροποποιήσεων της. Ήδη έχει τεθεί σε ισχύ η οδηγία.

Εάν έχετε ήδη εγκατεστημένη παιδική χαρά, παρακάτω μπορείτε να διαβάσετε 10 ερωτήματα που θα σας βοηθήσουν να αξιολογήσετε το επίπεδο ασφάλειας που τη διέπει.

1. Οι επιφάνειες κάτω από τους εξοπλισμούς είναι ασφαλής ? Η πρώτη αιτία των τραυματισμών στους χώρους παιδικής χαράς είναι η πτώση. Ένα παιδί που πέφτει από ύψος μεγαλύτερο των 60cm σε μια σκληρή επιφάνεια όπως το σκυρόδεμα, το πεζοδρόμιο ή ακόμα και η χλόη μπορεί να τραυματιστεί σοβαρά.

Το υλικό που χρησιμοποιείται κάτω από και γύρω από τον εξοπλισμό πρέπει να είναι ελαστικό και να αποσβένει τις δυνάμεις της πτώσης. Το πρότυπο ΕΝ1177 ορίζει ακριβώς το απαιτούμενο κατά περίπτωση δάπεδο απορρόφησης κρούσεων.

2. Υπάρχει αρκετός χώρος χρήσης γύρω από τον εξοπλισμό ? Η JoyMachine προτείνει μια ελάχιστη ζώνη χρήσης 2 μέτρων γύρω από τον εξοπλισμό παιδικών χαρών. Το πρότυπο ΕΝ1176 προσδιορίζει με ακρίβεια τις συγκεκριμένες απαιτήσεις ζώνης χρήσης για κάθε όργανο.

3. Υπάρχει επαρκές διάστημα μεταξύ των οργάνων της παιδικής χαράς ? Οι ζώνες χρήσης μεταξύ των οργάνων παιδικής χαράς δεν πρέπει να αλληλεπικαλύπτονται.

4. Είναι τα όργανα παιδικής χαράς κατάλληλα για το παιδί ? Πρέπει να υπάρξουν δραστηριότητες παιχνιδιού που σχεδιάζονται για τα παιδιά ποικίλων ηλικιών και δυνατοτήτων.

5. Υπάρχει κίνδυνος για το παιδί από προεξέχοντα αντικείμενα ? Τα αντικείμενα που προεξέχουν από τον εξοπλισμό μπορεί να προκαλέσουν σοβαρό τραυματισμό.

6. Ο εξοπλισμός παιδικών χαρών παρουσιάζει κίνδυνο παγίδευσης ? Δεν πρέπει να υπάρξει τίποτα που θα μπορούσε να παγιδεύσει μέρη του σώματος του παιδιού, κομμάτια του ιματισμού (κασκόλ, κουμπιά) αξεσουάρ (κολιέ, ρολόγια) κ.λ.π.

7. Υπάρχουν οποιαδήποτε κινούμενα μέρη στα όργανα ταλάντευσης που θα μπορούσαν να συνθλίψουν οποιοδήποτε μέρος του σώματος ενός παιδιού ? Οποιαδήποτε κινούμενα μέρη του παιχνιδιού πρέπει να ελεγχθούν για οποιεσδήποτε απειλές σύνθλιψης.

8. Υπάρχει οτιδήποτε στην παιδική χαρά όπου μπορεί ένα παιδί να σκοντάψει ? Οι επιφάνειες κάτω και γύρω από τα όργανα πρέπει να είναι ομαλές και ο χώρος χρήσης απαλλαγμένος από μπάζα, σκουπίδια, προεξέχουσες πέτρες κ.τ.λ.

9. Η παιδική χαρά και ο εξοπλισμός παιδικών χαρών διατηρούνται σε καλή κατάσταση ? Η συχνή συντήρηση συμφώνα με τις απαιτήσεις του προτύπου παρέχει την απαιτούμενη ασφάλεια και επιμηκύνει το χρόνο ζωής των οργάνων παιδικής χαράς.

10. Ο εξοπλισμός παιδικών χαρών έχει πιστοποιηθεί από κάποιον αναγνωρισμένο φορέα?
Το παρόν συντάχθηκε με βάση πληροφορίες από το Ευρωπαϊκό Πρότυπο ΕΝ 1176 που αφορά στον εξοπλισμό και τη χρήση των παιχνιδότοπων. Έχει πληροφοριακό χαρακτήρα και δεν αποτελεί υποκατάστατο των σχετικών οδηγιών που τηρούνται στο αρχείο μας.

Το παιδί μπορεί να μετατρέψει σε παιχνίδι κάθε αντικείμενο που υπάρχει γύρω του. Είναι ένας τρόπος για να γνωρίσει τον κόσμο. Όμως όλα τα πράγματα δεν είναι φτιαγμένα για να γίνουν παιχνίδια. Ένα μαχαίρι για παράδειγμα, η ένα αιχμηρό αντικείμενο δεν είναι ασφαλές για το παιδί αλλά επικίνδυνο. Άρα λοιπόν για να είναι ένα αντικείμενο παιχνίδι θα πρέπει να είναι πρώτα ασφαλές.

Τα αντικείμενα που προορίζονται να γίνουν παιχνίδια δεν μπορεί να είναι ευαίσθητα και εύθραυστα. Δεν υπάρχει μεγαλύτερη απογοήτευση για ένα παιδί, από το να βλέπει το «παιχνίδι» που με τόση λαχτάρα περίμενε, να χαλάει μετά από λίγο. Ένα τέτοιο αντικείμενο δεν μπορεί να είναι παιχνίδι «Τα παιχνίδια πρέπει να αντέχουν».

Το παιχνίδι που θα προορίζεται για ένα παιδί θα πρέπει να είναι κατάλληλο για την ηλικία του. Για παράδειγμα οι γονείς, κυρίως οι μπαμπάδες, δεν μπορούν να αγοράσουν ένα τηλεκατευθυνόμενο αυτοκίνητο στο νεογέννητο γιο τους. Αλλά όμως ας μην το περιορίζουν και σε ηλικιακές ομάδες που έχει σαφώς ξεπεράσει, γιατί θα βαρεθεί.


Ένα παιχνίδι θα πρέπει να αντιστοιχεί στις ικανότητες, στις δεξιότητες και στα ενδιαφέροντα του παιδιού, να του αρέσει. Για παράδειγμα αν αφήσουμε ένα παιδί μόνο του σε ένα χώρο με παιχνίδια αυτό ανεπηρέαστο από τον κόσμο γύρω του κατά μαγείας κάτι μέσα του θα το σπρώξει κατευθείαν στο αγαπημένο του παιχνίδι. Το κάθε παιδί έχει την προσωπικότητα του την οποία εκδηλώνει αλλά και αναπτύσσει μέσα από το παιχνίδι.

Μεγάλο ποσοστό των ατυχημάτων στους παιχνιδότοπους οφείλεται στις πτώσεις. Η προστασία από την πτώση είναι βασικό μέλημα του προτύπου ΕΝ1176-1. Η επιφάνεια της περιοχής πρόσκρουσης καθώς και τα χρησιμοποιούμενα υλικά απορρόφησης της κρούσης, είναι αντικείμενο που πρέπει να ελεγχθεί. Αυτά είναι η άμμος, το βότσαλο και ο φλοιός κορμού δέντρων (χαλαρά υλικά), τα οποία αναφέρονται ως συνήθως χρησιμοποιούμενα υλικά στον Πίνακα 4 του ΕΛΟΤ ΕΝ 1176-1:2008, αλλά και τα πλακίδια από ανακυκλωμένο καουτσούκ ή χυτό δάπεδο (συνθετικά υλικά). Σύμφωνα με την ΥΑ 28492/2009 καθώς και με την τροποποιητική της 27934/2014 οι επιφάνειες πτώσης των παιδικών χαρών πρέπει να τηρούν τις προδιαγραφές της σειράς προτύπων ΕΝ1176-1, ΕΝ 1177. Το κρίσιμο ύψος πτώσης της επιφάνειας απορρόφησης κρούσεων θα πρέπει να είναι μεγαλύτερο από το ελεύθερο ύψος πτώσης του εγκατεστημένου εξοπλισμού. Σε ολόκληρη την επιφάνεια πρόσκρουσης πρέπει να υπάρχει επίστρωση απορρόφησης κρούσεων. Για χαλαρά υλικά δίχως σωματίδια αργίλου, μπορεί να προσδιοριστεί το μέγεθος των κόκκων με δοκιμή κοσκινίσματος σύμφωνα με το ΕΝ 933-1.

Ο 20ος αιώνας χαρακτηρίστηκε ως ο «Αιώνας του Παιδιού». Στην ταραγμένη ιστορία του ανήκει το Παγκόσμιο Έτος του Παιδιού (UNICEF), το 1979, καθώς και η Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Παιδιού από τη UNICEF. Σε αυτήν ορίζεται ως αναφαίρετο το δικαίωμα του παιδιού στην ψυχαγωγία και τις δραστηριότητες του ελεύθερου χρόνου, την ίση και πλήρη συμμετοχή του παιδιού στην πολιτιστική και καλλιτεχνική ζωή, καθώς και η υποχρέωση των Συμβαλλόμενων Κρατών στην εξασφάλιση αυτών των δικαιωμάτων (UNICEF Άρθρο 31).


Η παιδική χαρά αποτελεί την άμεσα συνδεδεμένη με το παιδικό παιχνίδι χωρική έκφραση αυτού του δικαιώματος στις πόλεις. Μπορεί να οριστεί ως «ένας δημόσιος κατά κανόνα χώρος με κούνιες, τσουλήθρες κ.λπ., υπαίθριος, προοριζόμενος για την ψυχαγωγία και την απασχόλησης των παιδιών, που συναντάται κατά κανόνα σ στάσεις αναψυχής στις γειτονιές, σε πλατείες, αλλά και σε εμπορικά καταστήματα». Ο παιδότοπος πλέον νομικά ορίζεται ως «ο οριοθετημένος μη κοινόχρηστος χώρος, στεγασμένος ή υπαίθριος, στον οποίο παρέχεται αποκλειστικά ψυχαγωγία, σε νήπια και παιδιά μέχρι δέκα ετών παρουσία συνοδών, υπό την επίβλεψη προσωπικού» και διαχωρίζεται από τις δημόσιες εγκαταστάσεις παιχνιδιού, όπως παιδικές χαρές, αυλές σχολίων, νηπιαγωγείων κτλ. Είναι αξιοσημείωτο το γεγονός ότι ο επικρατών όρος για τους δημόσιους χώρους παιχνιδιού «παιδική χαρά» δεν εμπεριέχει κανένα χωρικό προσδιορισμό, παρά αποτελεί έκφραση μια συναισθηματικής κατάστασης, που μάλιστα αφορά σε μια συγκεκριμένη ηλικιακή ομάδα του πληθυσμού.


Ο όρος «παιδότοπος» από την άλλη εκφράζει το χωρικό δράσης αποκλειστικά αυτής της πληθυσμιακής ομάδας. Κανένας όρος από τους δύο δεν περιέχει το παιχνίδι. Αντίθετα, τόσο στην αγγλική όσο και στη γερμανική οι αντίστοιχες λέξεις playground (play=παιχνίδι, ground=έδαφος, έκταση, περιοχή αλλά και φόντο) και Spielplatz (Spiel=παιχνίδι και Platz=τόπος, χώρος, θέση, πλατεία) αποτελούν κυριολεκτικό ορισμό αυτών χώρων παιχνιδιού. Ο ηλικιακός προσδιορισμός εκλείπει και στις δύο περιπτώσεις, υποδηλώνοντας την οικουμενικότητα τόσο της δράσης του παιχνιδιού όσο και του χώρου που το περιβάλλει, φιλοξενεί, υποκινεί ή υποβοηθά. Η ανάγκη και η σημασία του παιχνιδιού στη ζωή και την ανάπτυξη των παιδιών –και όχι μόνο- έχει επισημανθεί και αναλυθεί ήδη από την αρχαιότητα.

Η δημιουργία και ο σχεδιασμός ωστόσο εξειδικευμένων χώρων για τη δραστηριότητα αυτή είναι ένα φαινόμενο, που γεννιέται μαζί με τη δυτική μητρόπολη όπως αυτή διαμορφώθηκε το 19ο αιώνα και τη συνοδεύει έκτοτε ως αναπόσπαστο στοιχείο του ιστού της. Η παιδική χαρά είναι ένας χώρος αφιερωμένος στην κατεξοχήν ενασχόληση των παιδιών, το παιχνίδι. Αποτέλεσε την προσφερόμενη εναλλακτική στους κινδύνους των δρόμων της πόλης, το προστατευμένο μέρος για το παιδικό παιχνίδι υπό την επίβλεψη της μητέρας ή του παιδαγωγού-φύλακα, άλλη μια χρήση στο λειτουργικό χάρτη του πολεοδόμου, αλλά και συστατικό του οράματος αρχιτεκτόνων και πολεοδόμων για την ανάκτηση και ανασύσταση του δημόσιου χώρου της αστικής γειτονιάς, όσο και αντικείμενο κριτικής και τελικής απόρριψης. Το σίγουρο είναι πως η παιδική χαρά σε μια κοινότητα είναι τόσο δεδομένη όσο και το δημαρχείο και η εκκλησία, ενώ η μορφή της είναι κατά κανόνα εξίσου αναγνωρίσιμη, καθώς είτε βρίσκεται σε κάποια κωμόπολη της επαρχίας είτε στο κέντρο της Αθήνας, αποτελείται από τα ίδια βασικά στοιχεία: μια τσουλήθρα, κούνιες, τραμπάλες. Η διάλεξη αυτή εξετάζει την ιστορική προέλευση της παιδικής χαράς, ως ενός κατεξοχήν αστικού φαινομένου, και επιχειρεί να εντοπίσει το ρόλο της αλλά και τα όριά της στη σύγχρονη πόλη.

Το Ευρωπαϊκό Πρότυπο ΕΝ 71-3:2013 (Ασφάλεια παιχνιδιών: Μετανάστευση ορισμένων στοιχείων) καθορίζει τις απαιτήσεις και τις μεθόδους δοκιμών για τη μετανάστευση αλουμινίου, αντιμονίου, αρσενικού, βαρίου, βορίου, καδμίου, χρωμίου (III), χρωμίου (VI), κοβαλτίου, χαλκού, μολύβδου, μαγγανίου, υδραργύρου, νικελίου, σεληνίου, στροντίου, κασσίτερου, οργανικού κασσίτερου και ψευδάργυρο από υλικά παιχνιδιών και από μέρη παιχνιδιών.

ΚΕΝΤΡΙΚΑ ΣΗΜΕΙΑ ΤΟΥ NEOY ΠΡΟΤΥΠΟΥ

1. Τίθενται όρια μετανάστευσης για 19 ουσίες (αντί για 8 στοιχεία στο πλαίσιο της παλιάς οδηγίας για τα παιχνίδια) συμπεριλαμβανομένων:
Απαιτήσεις για το χρώμιο (III) και το χρώμιο (VI).
Απαιτήσεις για κασσίτερο και οργανικό κασσίτερο.

2. Τρεις ξεχωριστές κατηγορίες υλικών παιχνιδιών:
I. Dry, brittle, powder-like or pliable (Ξηρό, εύθραυστο, σε σκόνη ή εύκαμπτο)
II. Liquid or sticky (Υγρό ή κολλώδες)
III. Scraped-off (Αποξεσμένο)

Ανάλογα με την κατηγορία υλικού παιχνιδιών, ισχύουν διαφορετικά όρια.

Κάθε παιχνίδι που κυκλοφορεί στην αγορά της ΕΕ πρέπει να πληροί τις νέες χημικές απαιτήσεις της οδηγίας 2009/48/EΚ για την ασφάλεια των παιχνιδιών που εφαρμόζεται από τις 20 Ιουλίου 2013.